بسم رب الزّهرا

.....درد بی درمون من همین دل سیاهمه

درد بی درمون من معصیته گناهمه

درد بی درمون من حرفا و غیبتام شده

درد بی درمون من این نفس بی حیام شده.....

....ولی بدون ای دل من با این گناهمو خطام

راهی میشم به مشهدو می رم پیش امام رضا.........

این مداحی به نظرم قشنگترین مداحی سیدامیره.....

.

.

خیلی وقت بود نتونستم به اینترنت سر بزنم،درسای این ترمم خیلی سنگینه،کارهای دیگه م  هم زیاده

....مدنی بود مشکلات هیئت تمام فکر بچه هارو مشغول کرده بود

برنامه ندادن ها،بازی های دانشگاه،تیکه های بعضی ها سر بودن یا نبودن مشهدمون،مشکلات داخلی،آینده ی هیئت....

جلسه ی ستاد اردوی مشهد بود،چند نفر تو همین هفته ی اخیر به راحتی و بدون هیچ دغدغه ای کشیده بودن کنار،جلسه که شروع شد فهمیدم یکی از خانم  ها استعفاشو داده که بررسی بشه

یکی که بودنش خیلی برای من مهم بود و قبلا تمام تلاشمو کرده بودم که نره(البته بعد پشیمون شد)

مغزم ارر می داد،زدم به سیم آخر و برای اولین بار تو سابقه ی هیئتیم گفتم استعفای منم به استعفای قبلی اضافه کنین!

حداقل ببینیم استعفا دادن چه مزه ای داره که هیئتیا انقدر بهش علاقه دارن!

اولش فقط از روی عصبانیت بود ولی الان می بینم که با این همه درس و کارای دیگه و شورا فقط حق الناسش گردنم می مونه

به قول بچه ها حتما امام رضا منو به خادمیش قبول نداشته که ردم کرده

حلال کنید

یا علی.

راستی برا فاطمیه اگه انشاالله فرصت بشه آپ می کنم،اینجا مجالش نیست